Şiir değil, tam anlamıyla hazine sandığı. Tabii ki o hazine de böyle bir cevher madeniniden çıkacaktı.
O kadar elit ve kaliteli ki dil. Nazire yapmak bile hadsizlik olurdu kendi adıma.

Bugün popüler bir şiir okudum defterde. Aceleye gelmiş, "asalım gitsin!.." tarzında yazılmıştı sanki. Defterin saygıdeğer duayenlerinden bir kıymet, eleştiri yazmak istemiş, sanırım ona da kıyamamış. Fakat o şiire yapılan bir yorum vardı ki, insanın defterdeki varlığını dahi sorgulatacak düzeyde !!!

O sebeple; elbette bir kıyas sözkonusu bile değil ama, böylesine olağanüstü ustalıkta ve güzellikte yazılmış şiirleri yorumlarken, insan bahsekonu yorumcunun kullandığı kelimeleri kullanmak konusunda haliyle bir çekinceye düşüyor.

Günümün ve hatta gönlümün şiirine ve ustaların ustasına sonsuz saygılarımla...

Hayat güzeldir çoğuna seyran olur samanlık
Ayıkmaya çalışırsın dalma sakın bir anlık
Düşersin bir kör kuyuya etraf zifır karanlık
Ne yazık ki yarınından asla umudun olmaz

Akşam üstü yazacaktım.
Bu günün işini yarına bırakma demiş atalar.
:)
Selamlar ağabeyim. Saygımla.

Şiirinizde, gururun kötülüğü ve mütevaziliğin önemini vurgulamışsınız üstadım.. gururun insanı olumsuz etkileyebileceğini belirterek,
insanların mütevazı olmalarının toplumu daha iyi bir yere getirebileceğini ifade ederken.
Kibirli ve gururlu insanların yarattığı etkiyi,
"kibir abidelerine, âlem lanet okurdu!" ifadenizle çok güzel yansıtmışsınız.
Ne demişti bir büyük düşünür;
Büyüklerde, büyüklüğün emaresi tevazu ve mahviyettir.
Küçüklerde, küçüklüğün emaresi gurur ve kibirdir.

Aynı zamanda, gönül zenginliği olan insanların herhangi bir zorluğa boyun eğmeyeceklerini ve asla mağlup olmayacaklarını ifade ederken.
"Gönlü engin olan insan, asla hiç zebun olmaz…" dizesiyle,
içsel gücünün insanı her türlü zorluğa karşı dayanıklı kılacağını belirtmişsiniz...

Türk töresinin ve kültürünün tevazu ve mütevaziliğe büyük önem verdiğini,
bu özelliklerin insanlara özgü değil aynı zamanda bir toplumun temel değerleri olduğunu anlatırken.
"Türk töresi arza örnek, tevazuyla doludur!" ifadeniz,
Türk kültürünün tevazu değerini yücelten bir örneğini oluşturmaktadır...

Son olarak, tevazunun insanların dilinde, düşüncesinde ve davranışlarında yer alması gerektiğine vurgu yapıyorsunuz.
"Tevazuya erdirecek; insanların dilidir;" dizeleriyle, tevazunun bilmeyen ve yaşamayan kişilerin topluma katkı sağlayamayacaklarını ifade ediyorsunuz.

Şiiriniz, gurur ile mütevaziliğin, toplumsal ilişkiler ve bireysel gelişim üzerindeki etkilerini düşündüren ve Türk kültürünün temel değerlerine dikkat çeken anlamlı bir ifade sunmaktadır.
tebrik ediyorum bu güzel şiirinizi kıymetli üstad..
selam ve saygılarla..