Artık gecelerce uykularımı,
Sarmasan ne olur sarsan ne olur?
Meraka düşerek korkularımı,
Sormasan ne olur sorsan ne olur?

Yıllanmış dertlerin bitecek diye,
Bir hayat bahşedip bana hediye,
Her kötü olanı birden iyiye,
Yormasan ne olur yorsan ne olur?

Ayrılık mührünü vurdun ezelden.
Âh demekle bir şey gelmez ki elden.
Aşka saatini artık evvelden,
Kurmasan ne olur kursan ne olur?

Sana meftûn idi bu can bir zaman.
Sevmek hayal oldu saadet yalan.
Nâr olup sînemde ey sahte cânân!
Durmasan ne olur dursan ne olur?

Kapılmışım sanki intizarına.
Ömrüm hasret kaldı aşk baharına.
Peşime takılıp dert diyarına,
Varmasan ne olur varsan ne olur?

Merhamet cevherdir, biçilmez paha.
Yaradan’dan korkan girmez günâha.
Sense gururumu bir kere daha,
Kırmasan ne olur kırsan ne olur?

Yıkıma uğradım yer ile yeksan.
Zihnimde efkâr var, ruhumda noksan.
Sadece bir kere ölürmüş insan.
Vurmasan ne olur vursan ne olur?

İbrahim Halil MANTIOĞLU