ahhh şimdi özlemin anasını ağlatmak vardı
göz bebeklerimde gülümserken suretin
hakkını vermek vardı sarıp sarmalamanın
kokusunu unutmadığın sabah közlemesini
yufka ekmekle bandıra bandıra yemek vardı
anasını satayım mecburiyetlerin deyip
kanatsız uçmak vardı aşka
ahhh işteeee
ahhh



ahhh içimdeki deli kısrak
ahhh içimdeki afacan çocuk
haklısınız
hakkını veremedim bu sevmenin
zamansız bir yokoluşta yol alırken benliğim
kusura bakma aşk
sende hakkını veremedin böylesine güzel sevilmenin
eğer hakkını verseydin
gün aşırı kalbimi kırıp
yazdığım şiirleri yerle yeksan etmezdin
oysa ki yazmak çok iyi geliyor bana
suskun kalan saatlerde
çığlıklarım konuşuyor kalemin nağmeleriyle
kâh bulutların üzerinde dans ediyorum
kâh yağmur altında ağlıyorum
çok iyi geliyor işte
sorgulayıp durma



demiştim sana
iyi degilim ben
kalbim iki tane kocaman can kırığıyla dolu
tut öksüz ve yetim kalan yanımdan demiştim
tutmadın
tutmadığın gibi hep ağlamayı yakıştırdın bana



olsun be kalbim
olsun
şimdi güpgüzel ölümler yakışır bize
varsın keder bırakmasın peşimizi
alacaklıyız iyi hallerimizden
hadi ördek yavrularını düşünüp
GÜLÜMSE ruhum
kımıldama
çekiyorum hayat objektifine
bir daha
bir daha
ANADAN ÜRYAN GÜLÜMSE



Ç
E
K
T
İ
M



...



tebrikler yüreğiniz ağlarken
nasıl da güzel gülümsediniz
helâl olsun size



...






nagihan