Meylere bulaşmış bir anda aşım.
Mazlumun derdini dert mi sandınız?
Telaşla dönerken çaresiz başım,
Mazlumun derdini dert mi sandınız?

Seneler boyunca tatmadım sevgi.
Şansa dargın yüzüm hep çizgi çizgi.
Beyaza büründü saçımın rengi.
Mazlumun derdini dert mi sandınız?

Yoldaşım el oldu, sılam da gurbet.
Mağdurken herkese ödedim diyet.
Yanımda durmadı bir gün saadet.
Mazlumun derdini dert mi sandınız?

Hüznüm devam etti düştükçe dara.
Buruk yüreğimden gitmedi yara.
Şifamı bekledim gelmedi sıra.
Mazlumun derdini dert mi sandınız?

Göğsüme batarken aldığım nefes,
Huzura erişmem gayrı bir heves.
Sanki üzerime kapandı kafes.
Mazlumun derdini dert mi sandınız?

Ahımın Lokman’a olsa inancı,
Belki hislerimden gidecek sancı.
Sevincim bir yolcu, kederim hancı.
Mazlumun derdini dert mi sandınız?

Gözyaşım durulmuş sulardan hafif.
Sessizce ağladım aldılar keyif.
Yaslı suretimde en doğru tarif.
Mazlumun derdini dert mi sandınız?

Ansızın değişti bahtımın yönü.
Gecenin koynunda unuttum günü.
Umutlarım bir bir yedi sürgünü.
Mazlumun derdini dert mi sandınız?

Gönül sarayımda körler hükümdar.
Kılavuz olmazmış Hakk’tan başka yar.
Kimseden gülmedim bir zerre kadar.
Mazlumun derdini dert mi sandınız?

Alnıma yazılmış süslü senaryo.
Yakında bitecek bütün tiyatro.
Yorgun düşlerimle ortada tablo.
Mazlumun derdini dert mi sandınız?

Şenlik dolu yağmur lütfuyken göğün,
Kıtlıkla ağıtlar yaktım her öğün.
Bana ayrı çaldı bu haksız düğün.
Mazlumun derdini dert mi sandınız?

Her bülbülün vahı gelmez ki dile.
Oysa nasıl çektim gülşende çile.
Kanadımı yoldu gül bile bile.
Mazlumun derdini dert mi sandınız?

Kiminin kimine kuşkusu sonsuz,
Kiminin gerçeği yalandan ucuz.
Şaşkın vaziyetim siteme maruz.
Mazlumun derdini dert mi sandınız?

Mülk sahibi olmak sanki tek mevzu.
Etrafımı sardı bitmeyen arzu.
Ne kanaat gördüm ne de tevazu.
Mazlumun derdini dert mi sandınız?

Hayat dediğiniz anlamsız masal,
Çocukluktan beri vermiyor moral.
Koptu TÖVBELİ’nin tuttuğu her dal.
Mazlumun derdini dert mi sandınız?

İbrahim Halil MANTIOĞLU