Bak yemyeşil bağlarında Diyarbekir’in,
Rüzgâr saçlarını okşar serin serin.
Tarih kokan sokaklarında dolaşırken,
Gönlümdeki sevgiye ahenkler düşer bir bir.

Seher vaktinde minarelerden gelen sesle uyanır,
Gönüllerde yavaş yavaş huzur dolanır .
Görkemli surlarında tarih soluk alırken,
Diyarbekir’in her taşı masal anlatır bize.

Taşlarından yansıyan asaletli tarihi,
Sır gibi saklar aşkları, acıları içinde.
Bir yandan türküler söyler ulu çınarlar,
Diğer yandan türbeleriyle manevi kandilleri yakar.

Dicle Nehri’nin suları kucaklar kenti,
Barajlarında yankılanır umman misali.
Hevsel Bahçeleri’nde güller dalgalanır,
Ruhlar ram olur bu topraklara.

Her sokak tarihten izler taşır,
Dar sokaklarında gezer aşkların gizli hikâyesi.
Çayhanelerde demlenir koyu sohbetler,
Çalan sazlarla sevdalar dökülür dudaklardan.

Ey güzel kent, senin her yanın şiir,
Sana olan sevdam sonsuzdur, Diyarbekir.
Surlarında yürüdükçe tarihle iç içe,
Kafiyesi aşk olan bir şiir yazmak istedim sana.