Aciz Köz
Hakikatim gölgeme dünyada esir kaldı.
Bitti kasemde bal içilecek zehir kaldı. Bir vakit güler idim şimdiyse kahır kaldı. Kulağım dertli saza nedense sağır kaldı. Bitti dünyadaki gün gidilecek, az kaldı. Ne efkar biter ne hüzün, geriye saz kaldı. Bitti göz yaşlarım, kan ağlayan bir göz kaldı. Ruhumun yangını söndü, bir aciz köz kaldı. |
Hakikatin gölgeye esir düştüğü
bal yerine zehir kalması
gülümseme yerini kahırın alması
gözyaşın bitip kanlı bir göz kalması..
ne güzel ifadeler.. .
ey şiir ne güzelsin sen...
duyguların bu denli güzel ifade edilişi..
insanın yüreğine işleyişi...
Ruhumuzu okşayışı..
ancak bu kadar olabilir..
tebrik ediyorum..
yüreğinizdeki bu hasret ve hicranın bitmesi dileklerimle..
selam ve saygılarla..