Puslu bir kasım sabahında karşılıyorum
Yüreğime oturan hasretin hüznünü.
Güneşi görmek isterdim şuan da
Kül rengi bulutların toplantısı var.
Rüzgarların öfkesine yenik düşmüş
Bir dal gibiyim.
Yapraklarım bir bir terk ediyor beni
Üşüyorum.
Bazen içimde bir beklenti oluyor
Bekliyorum.
Neyi neden beklediğimi bilmeden!
Tutmamış bir kar, hayal kırıklığımda eriyor
Yüreğimin üzerine düşüp.
Oysa hayal kurmak ne güzeldi
Hayal kırmaktan öteye gidemiyorum!
Usandım tozlu yollara
Yağmur olmaktan.
Ben bir kasım sabahı
Tüm umutlarımı ufuklara gömüyorum.
Ufuklara dalıyorum
Kimseleri koyamadığım ufuklara
Her yanım sis...
İçimde anlayamadığım bir burukluk...
Sanırım büyüyorum.
Bir damla yaşam bile süzülmüyor
Gülüşlerden!
Ben mecbur kalıyorum işte,
Bir karganın kuyruğuna
Bağlı hayallerimi hatırlamaya.
Ben mecbur kalıyorum işte
Hayallerde yaşamaya,
Ülkelerin en olmayanında,
En olmayan zamanlarda!