Mavilik
Bir gemi, kimbilir hangi limandan..
Uzakta, ufukta bir nokta kadar Güneş ardında alev topu gibi Yükseliyor yavaşça, Bir ses, vapur düdüğünü andıran İçimdeki özlemi yeniden uyandıran Kimbilir o gemiden geliyor bu ses, Kimbilir belki de uzaktaki bir vapurdan. Beni kendime tanıtan gölgem, Uzunca simsiyah uzanıyor yere Ne kadar da hüzünlü yükselen güneş bile İsmine gök diyorlar bu maviliğin, Ben huzur diyorum inanmıyorlar. Gemi yaklaşıyor limana, bana Ah bu deniz, bu gök, Bu mavilik, siyah gölgeme inat. Bu tuzlu deniz kokusu, Beni birden uyandırıyor. Ah o yaklaşan gemi, Duruyor, alıyor beni, Maviliklere götürüyor. Şimdi her yer mavi.. Adına deniz diyorlar, Ben huzur diyorum inanmıyorlar. |