Gece ve karanlık
Kederlerin açtığı gediklerden
ruhumun kalesi yıkıldı yıkılacak Yorgun aklımdan sûreti umudun savruldu savrulacak Gözlerim nemli nemli, her anda kalbim ağlamaklı ve figanda yorgunum, ellerim açılınca semaya, ömrümün karanlığı aydınlanır Gece ve karanlık parça parça azalırken ümitlerle dolarım böylece Derdimi anlattığım yüce makamda her şey emin yine yeniden Tükenişlerimi bir tohum gibi ektim, duaların sırrında bekledim Düşüncelerimi açtığım yüce makamda her şey emin yine yeniden Zeynep Zuhal Kılınç |
*** GECE ve KARANLIK *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşım, içtenlikle KUTLUYORUM...