Kendine güvenmeyenin en iyi taktiği, susmaktır. LA ROCHEFOUCAUL
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Yitik - 105
İbrahim Çelikli
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 224 okunma
 Yitik - 105
işin aslı beni(m) ki olmaycak dova da, varsın ossun
ömürde bi; bi tefacık bi sarılıvısın, kemiklerimi ğırsın ha! solu(ğu)nu, kokusunu ısıcaklığını bi duyvurayın taha da başga hiş bişicikler isdemen inan ossun Allaha bi can borcum mar ondan sonura alsın seni bi tefa gösdertsin de canımı assın Irabbım, yollarına can vereyin Ismayılım.. . inanmazsınız ne eza cafalarınan geşdi ömr-ü hayatım bi guru-guruya olmaycak “gara zevda”dan başka, şükür emrine emme; neyim mar Alla(hı)n aşgına zevdandan başga neyim mar kı! Gayıp Ismayılımm canım bin kerre deği(l) valla, kırkbin kere feda sana evelallah gözümü gırpman yoluna, kendimi ataşa atarın yeter ki sen eyi olasın; Ismayılımm . “namıs namıs” deye kaş gişiler ataşını söyündürdü “gan kusdum, gızılcık şerbeti işdim” dedim sorannara canıma yetti, bi deği(l) yüz deği(l) kırkbinler tefa, emme hep içime atdım “Ismayılım duyar da üzülür”dü kendimi int(ih)ar etmekden hep hayalınla gonuşdum da gelirsin, görürsün, duyarsın kederlenirsin deye caydım sayanda.. yaşamaya sarıldım Ismayılım.. . “heş de bi eyi ğün görmedik” desek yalan olu(r) hinci düşünüp-daşınmadım eyi mi etdim, kötü mü bilemcen, ha gerşi int(ih)arı düşüncek vahtım da olmadı hakgaten; o(ğ)lannar mesnek sahabı, maşşallah birbirlerine muti i(n)şa(a)t mi(n)şat çırak-amele galfa, usda derkene, “köyde ol” deye hura iki oda çevrikleyvidiler, yetdi, kader! emme sen bana sor, nerde, nassı yandı canım.. u(ğ)runa cehendemlerde yanayın Ismayılımm.. . işde geldik gediyoz, ne uğruna neler çekdim dünnada “neler geldi neler geşdi felekden un elerdim deve geşdi elekten” deyen hu ilafı deyen az bile demiş vallaha.. gı “boyu yüklü” üsdüne üs(de)lük taha dedecezim demişleyin “sabi sübyan çocuğun” len! a galekdersiz; evlat, atıvırılı mı gapı dışara o mülcem sidikli analığın a(ğ)zına bakıp da.. şerefsiz gayınının gumar borcu hesabına her vardığımda; yenitten satan döyüs bobam da!, beni alan, mal sayan şerefsizlere ben ne deyen nası(l) bişiyimiş bu benim tecellem, alın yazım emme her derdimin ilacı senidin Ismayılımm.. . Allah düşmanımısa da kimseye yazmasın ya-a bu gader file değil, düpedüz işgence emme dayandım gücüm guvatım, havaslığım senidin Ismayılım seni köydedir deye bi elden bi ele vardım köye adım atmadan taha donuz mezerinde yatasıca o analığın etdiği laflar var ya, hani “ermanı mezalımı” zolda zıfır galı(r) vallaha-billaha ne öyle gader.. ne böyle boba! vermesin düşmanımısa da hepiciğini unudup nası(l) “boba” deye(yi)n hinci o taygeldilerin bobasına başından savdı bobam, gavır mezerinde yatasıca zalım.. yeter ki sen beni yabana atmayasın Ismayılım.. . benikinin faşalıgdan ne farkı var kı, neyimiş gader üsdelik de bedafa, bide üsdüne birer ikişer sıpa.. bereket hiş şika(ye)tım yok! çocuklarımdan yana bobaları mı?!.. olmadan gedesiceler, onmaya yermeyesiceler kime ne deyen bacım, hu yaştan keyri nerelere gede(yi)n hinci hankına ileneyin, ah edeyin, betdova edeyin Alla(ha) havale(t)tim, hepsinden caydım bi senden caymadım Ismayılım.. . aman bee şükür emrine varsın gırkyıl sonurattan da olsa sen gelmişsin ya “neyise”.. sordum kendi kendime “Ismayıl evel-evelden gelseydi neyderdin” deye “oynardım” dedim kendi kendime, oynardım valla heye valla “ahdım marıdı” “oynaycan” deye düğür aba yanımdahı garılar gapı dışarıya çıkmadan daha hadee bi(r) ömür sonura da olsa sennen düğün etdim ulee garşılıklı gurtlarımızı dökelim.. oynayalım.. dans oynayan gavırlar gibi Ismayılımm.. . aklıma ğodum, garılar gapıdan çıkmadan irediyoyu aşdım gısdım sesini, gene dökdürüyodu Gonya Bülbülü Bediya geşmiş gün neydi bilemecen valla; ha! “aslan musdafa” o assıldıkçana “musdafam” diye, ben “Ismayıl” sayıkladım “Bozkır dedikleri böyük gasaba, severler güzeli gelmez hesaba” anam deği(l), bobam deği(l) alt yanı düğür Gara Musdufa anam-bobam olsa n’olcak va! böğün benim bayramım “Ismayıl geldi bayramı” Ismayılımm.. verdim oynamayı, verdim oynamayı, oynayı oynayvıdım “düğün bizim oyna gızım” “oyna Ismayılım” hesabı hayalında bi ğözel oğşadım “aslan” Gayıp Ismayılımı seni getiren yollara şöferlere, gamyonnara, gurbandır canım gurban ola(yı)n Ismayılıımm goyup getme gurban olan Ismayılımm Gayıp Ismayılım Bobayiğidim canımmmm Canım Ismayılım |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yitik - 105 şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 20.6.2023 07:05:48
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 224
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.