Kelime Cesetleri
aşka dair bir söze
değdikçe dilim boğulur sesim taşımaz olur ayaklarım gövdemi ağırdır söyleyemediklerim toprağa düşen gölgesiyim artık bir hiçin tersine dikilmiş hayat kumaşıyla ölümün dikiş tutmaz ruhum bu elbisede kan sızar gözlerimden çiçek açar yaramda toprak kokulu sinem bir tütsü içerimde ellerim gül dokunuşlu dikeni saplıdır etim gözlerimde aynalar göstermez bana beni alev alır kitaplar anlatırlar kendimi kemirir tüm yönlerim sensiz ufuklarımı aşkı darağacında buldum uzattım boynumu sırılsıklamdı gökler yıldızlar da ıslaktı söküldü gökyüzü yerden uç verdi öteler bir yüktü artık ölüm kapısında sonsuzun ve mahşer yeri kuruldu ölümse öldürüldü eşitlendi sayılar renkler sesler notalar söylenemeyen sözler kelime cesedi her yer yaşıyor tek bir hece “aşk” denilen, dünyada |