Hıçkırıyor Bulutlar
hıçkırıyor bulutlar
hiç durmadan göğümde bir rüzgâr yokluyor kapalı kapıları sanki kendi ellerim her kapının ardında tüm yalnızlıkları alıyor içerime sokaklarda yatıyor yağmurların cesedi göğün tüm gözyaşları akıyor çatılardan bin parçaya bölünmüş gökler geceden beri her parçası bir bıçak saplanıyor göğsüme sarıyor tüm gövdemi gölgesi yokluğunun ayak izlerim birden siliniyor geriye ana tutunuyorum zamandan kaçmak için sisli puslu uzaklar sarıyor ufukları ve bir yol açılıyor kendi içimden geçen dipsiz bir uçurum tutunuyor ellerim kemiriyor boşluğu hiçe değince tenim sonsuzluğun soluğu bir ölüm şefkatiyle sarıyor yüreğimi hıçkırıyor bulutlar |
*** HIÇKIRIYOR BULUTLAR *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...