Harlandı Zaman
Zamanın tik-tak ları
Sokulurken içerime Akreple yelkovanın Sıkıştığı o yerde Yaşadım ben her şeyi Ölüler biriktirdi gözlerim Varlığınla yokluğun Arasında kurduğum Karınca izi bir yolda Külden sırat köprüsü Düştüm dizlerimin üstüne Ateşe sürüklendi yüreğim Ve bir sabah kalktığımda Rüyalarım vardı elimde Buz mavisi aynalarda gördüm Kan çiçekleri açtığını gözlerimde Bir tenhalık sardı bakışlarımı Yokluğundu bulduğum Ve harlandı zaman Kan sıcaklığında Yürek kokusu sindi göğsüme “Bir varmış bir yokmuş” oldu yıllar Biliyorum -söz lekedir dudaklarda- Bir masaldı artık anlattığım |