LOTUS
LOTUS
sen ki yüreğimi okşayan naif bir gül katresi grinin maviye baskısı yüreğe vurulan darbe sanma ki hançer kesiği mazbut bir ayrılık sonrası haslete gark aşk yarası bir bilsen nasıl da okşuyor mavi düşler kabuk bağlamış yaraları hicran sonrası karanlığa özdeş yanılgı g/özümde kapatırken perdeleri kamçılayarak rahvan adımlı özlemleri getiriyor maviye boyalı yarınları yığın yığın enkazlar taşınırken içimden gördüğüm Nisan’da açmış nadide Lotus çiçekti bakarken güzelliğinden kör oldum durdurarak içimden taşınan hafriyatı artısı, eksisiyle sakladım yüreğimin nüvesinde ve düşümden uzaklaştırdım bidat’ı olsa da ayaklarıma takılı prangalar bozdum önümüze yığılı edinilmiş ezberleri iki ileri bir geri dilde sus gözde özlem yürekte aşk yarasıyla kah medcezirler yaşadım kah buz üstünde yürüdüm nihayet Tanrının emrine uyarak ben iyiye ben güzele ben geçmişte binlerce kez öldüm ama yılmadım mavi düşlerle ben yine de aşka uyandım Efkan ÖTGÜN |
Siirdeki yürek güçlü karekter
Begeniyle okudum
Selamlar saygilar