* Yaşanası bir dünya mı *
* Sanmadığım *
* Ya da sandığım *
* Düş kırıklarım mı ? *
* Yakaladığım *
* Beynimin en ulaşılmayan noktasında *
* Hayat yaşanası bir kırık düş *
Düşler sonrası uyanmak gerçeklere *

*****************************
***************************
Saçlarıma çiğler düştü bir Eylül akşamında
Beklediğim kırık dökük umutlar gelmedi bir daha
Ağladığım senin için her akşam
O istasyonda
Her gün yazdığım bir kaç mısra dudaklarımda
Sana duyurmak istediğim
Kalbimden kalbine
***
Mektuplar yazmayacağım bundan böyle
Diyorum ya, öfkeyle yumruklayıp
Bahçedeki şu dut ağacını
Oysa, dut ağacının ne suçu varki
***
Geceler tüm siyahlığı ile gelsin üzerime
Ve sen çaresizce bakarken gözlerime
Duyamazsın kalbimin feryadını
Duymamalısın !
Aşkının ne kadar yıktığını söyleyemem sana
Islandığımı sağnak sağnak gecelerimde
***
Sürgün edemem seni yüreğimden
Acımasız sokaklarına atılırken gurbetin
Bir Eylül akşamında
Düşmemişti güz yağmurları
Henüz saçlarıma... ama ürpertmişti içimi
Yapraklar daha uçuşmamıştı ayaklar altında
Karlar yağmaya hazırlanırken dünyama
Ayrılığımız yazgılara geldiğinde
Bir Eylül akşamında
***
Seni en çok ben sevdim bir Eylül akşamında
Gözlerine hasretken, içimde ılık tebessümünle
Duyacakmı ellerim ellerinin sıcaklığını bir daha ?
Bir çıra misali tutuşur yüreğim
Maziye dalarken, bir film şeridi gibi geçişir anım
***
Son bir umutla uzanırken ellerim
Çaresiz, yılgın, isteksiz
Elveda derim
Sana bir Eylül akşamından
***

Günay Koçak

22 / 05 / 2023