Önsöz
Bu şiiri bir daha görmeyeceğime emin olduğum birine yazıyorum. Bu şiiri aklımda kalan günlerin anısına , ufak biri tasarı ile yazıyorum. Ne yazık sadece bir tasarıya konu ediyorum seni. Saygının türleri olduğuna inanırım ben. Sana duyduğum saygıyı kimseye duymadım bu zamana dek. Çok farklı çok ayrı bir yerdesin benim için. Biliyorum aradan yıllar geçince fikirlerim de değişecek , seni bu kadar içselleştirdiğim için kendime kızacağım. Ancak unutmak istemediğim şeyler var ve bunları unutmamam sadece bu yol ile mümkün. Sana yazacağım son sözlerin sonuna geldik. Umarım hep mutlu olursun.

Merhaba diyebilir miyim size ,
Katı resmiyetin karşısında
Kuralların tümüne teslim hislerim.
Bilmem aşabilir miyim şu büyük ,
Boyumdan büyük duvarları ?
Aşsam bile geçebilir miyim ,
Bir adım atmaya korktuğum ,
Uzun gölgenizin altına ?
Ne olur cevap vermeyin bana.
Cevap buldukça sorularım ,
Biliyorum yenilerini soracağım.

Siz anlatmadan ben bildim ,
Ne siz bensiniz ne ben sizim.
Ben çıtı pıtı ufak bir çalı ,
Siz boylu boyunca bilge çınar.
Ben melankolik şair ,
Siz neşeli yazar.
Uzağız birbirimize ,
Ne ay ve güneş kadar.
Yakınız birbirimize ,
Ne kor ve ateş kadar.

Elveda diyebilir miyim size ?
Acı çırpınışların karşısında
Kopmakta artık kanatlarım ,
Varlığınızın rüzgarında.
İki ayrı dünya içindeyiz ;
Birimiz aşmakta gölleri denizleri ,
Birimiz daha öğrenmekte şehirleri.
O rüzgar şimdi bulutlara doldu ,
Yağmur oldu yağdı üzerimize.
Çıtı pıtı çalı kayboldu seller içinde ,
Bilge çınar üzülerek izlemekte.

Sen söylemeden ben söyleyeyim ,
Başından çizmiştim bu satırların altını.
Hiçbir zaman siz değildin , hiç olmadın.
Üç beş tel beyaz saçın değildi
Senden uzak durmamı sağlayan.
Ben çıtı pıtı çalı olduğumu kabullenmiştim
Seni ise bilge çınar bellemiştim.
Günün birinde , belki kesişirse yollarımız
Sen denizleri gölleri aşarken
Yeni şehirlerde eşlik etmek isterim sana.
Bana öğrettiklerin için teşekkür ederim.
Görüşmek üzere , elveda.