Yavaş yavaş söndü tüm ışıklar ,
Sanki daha önce yanmıyormuş gibi.
Yüreğim titredi , nefesim tıkandı.
Gitme desem boş , kal desem önemsiz.
Korktum desem ne yazar ,
Bir daha göremedikten sonra ;
Güzel gözlerindeki sessiz bakışı.

Korkmuyorum artık , bak buradayım.
Bekliyorum işte seni ,
Pişman olacağım içinse eğer bu sükûnet ,
Senin için pişman olmaya bile hazırım.

Yeter ki gitme , kal.
Sensiz geçmez benim eylüllerim.
Sensiz alamam ıslak toprağın kokusunu ,
Sonbaharım solar , hissedemem yağmuru.
Sensiz üşürüm ben ,
Ateşler bile ısıtmaz beni.
Sokakları sensiz bu şehirde ,
Yaşayamam ben.
Sen gidersen eğer ,
Kendimi bile unuturum ,
yolumu kaybederim.

Gideceksen engellemem mümkün değil ,
biliyorum.
Usulca git.
Bir şekilde alışırım nasıl olsa ,
Yüreğim kan ağlasa bile ,
Bulurum susturmanın yolunu.
Haydi git bu şehirden , bu ülkeden.
Parmak uçlarınla terket beni ,
Rüyalarımda seninleyken.
Anıları da götür yanında ,
Kendini çek al içimden , öyle git.