Neylersiniz Uçtu
ansızın uçtu ellerimden
sarp bir yokuşa sardı kayboldu karanlıklarda meçhul gam yüklü kuştu... yalnız içimde izi kaldı ansızın çekildi dünyamdan bir tüy bırakarak arkasından hafif başını ağır kedere vurdu yorgun sevdalı kuştu... hayallerden kanatları rüyalardan tüyleri gökyüzünden de penceresi vardı hayat boşluğunda ve akşam kızıllığında kuştu neylersiniz uçtu… |
"o" ve "bir" sözcüklerinden mümkün olduğunca kaçmak gerekiyor... mümkün olduğunca da çekimli fiillerden... ve de çoğul eklerinden...
bu şiiri yontmanız gerek nacizane fikrim... örneğin; "o bir kuştu" yerine neden sadece "kuş" olmasın?
redif dediğimiz tekrar edilen söz öbekleri de azaltılmalı, dozajında olmalı...yani "o bir kuştu"
bu bir reçete değil elbette... bu şiirle ilgili düşüncelerim... siz uymak zorunda değilsiniz.))
yol gösteren çok olur ama şair kendi yolunu bulur.)))