Rengini Vermiş
rengini maziye vermiş bir hayat
usulca ve utanarak ellerimde kaldı renksizliğin hayata kayışı timsahların berrak sulara inişi gibi besler meçhul bir kiri rengini kara kediye vermiş bir güneş soğuk ve nankörce içimde söndü renksizliğin güneşe kayışı kendine hayırsız evlat gibi yük oldu umutların sırtında rengini savaşa vermiş bir çocuk sapanlı elleriyle içimde vuruldu. renksizliğin çocuksu yüze kayışı haince vurulan ceylan gibi dönüşür iri gözlerde feryada |