Selam Jüli:)
ya ama ben böylesi güzel bi yorum karşısında susarım ki...çok fena çok pis susarım hem de:)

ama şu bi gerçek: bazen gerçekten yorumlar şiirin boyunu aşar geçer...bir nevi köprü görevi görür bu söylemler...şairin içselleştirip öykündüğü bi dramı, bi acısı ya da yarası vardır misal, -ki hadi gel biz buna en yumuşatılmış haliyle hüznü var diyelim- sonra kalbi güzel biri çıkar ve sana çok içten samimi bir yorum yapar ve sen sevinirsin, yüzüne bi tebessüm gelir yerleşir hemen değil mi...hele ki sevdiğim kalemlerden alırsam bu duyumu daha bi mutlu oluyorum...tamam diyorum 'mesaj alındı, yerine ulaştı, az çok yükü azaldı'...kriterlerimiz mi dersin yoksa beklediğimiz, istediğimiz tepkiler mi bunlar bir okurdan dersin velhasıl; illa ki yorumun övgü dolu olmasından kaynaklı değil bu anlattığım şey...tıpkı bu yorumda olduğu gibi tılsımlı bir şey bu hani diyosun ya 'şiirlerindeki sessiz çığlıkları duyuyorum.' diye budur...birileri sesimi duyumsuyor, anlıyor ve sessiz kalmıyor...bu bağı kurabilmekdir önemli olan...

çok teşekkürler Jüli...burda olduğun için...sesime ses olup değer kattığın için...

her kadının, insanın içinde ağaran bir yarası, taşı vardır kalbinde sektirip durduğu...
Canım Tüya'm eksik olma gülüm sen de iyi ki varsın, iyi ki burdasın...sağolasın...sevgiler çokça