Karamsarlığın TozuTam bir yol ayrımı girdabında Başında siyah karamsarlık dumanları Panik istasyonlarında dolanırken Düşünceler insanın bileklerini ısırır İnatçı elem lekeleri çepeçevre ruhu sarar Yağmur kokusunu hissedemezsin Dönüşü olmayan yol yoktur Umut gökkuşağı bir gün uzanır yakınına elbette Hiç beklemediğin bir anda, Binmeyi başarabilirsen gökkuşağında bir salıncağa Özgürce sallanırsın durmaksızın Yıldız battaniyesi altında dolaşırken Yaşamın ışıklarını yakalayan Karamsarlığın tozunu silkeler gönlünden, Efkâr dolu anıları buharlaştırıp Vicdanını titreten sonsuz krizlere baş eğdirir Bir aşk vurur kalbin tam orta yerinden o zaman Sevda omuzlarında yer alan mevzilerden atılan mermiyle, Açılır birden zafer yolu Yeter ki içinde birikmiş tüm öfkeyi Bir an önce cesaretle yok et Seğmenoğlu (Osman Akçay) |