Cebelitarık Boğazının hep acımtrak suyundan nasiplenmişcesine
Delice hüzne kulaç atıyor ayak tabanlarım
Elli ikim okunmuş gibi tatlı yanından sürüyor melekler kurumuş dudak uçlarıma suyu
Şifa niyetine
Ölümden hiç korkmuyorum diyorum kendi kendime
Vazgeçilmez sona koşuyorum




Günden güne kaybediyorum yaşam sevincimi
Eskisi gibi gülmek
Kahkahalara boyamak istiyorum bahçemdeki bütün çiçekleri
Gökkuşağı gülüşlerime kavuşmak istiyorum yeniden
Ama nafile




Sevmek gibi sonsuz değil hiçbir şey
İlâhi aşk gibi doyurmuyor ruhunu insanın
Gaipten sesler duyuyorum
Bilmem kaçıncı meridyen ya da paralel dairesinde
Tekrar mutlu olacakmışım
Gemi güvertesinde yine dans coşkusu yaşatacakmışsın bana
Hüznü ağlatacakmışız kırk asır




Zemzem suyuyla kırklanırken ruhlarımız
Hadi yaşama bir adım atmaya "Bismillah" dedim yeniden
Sıkıca tut ellerimin öksüz ve yetimliğinden
Bu yokoluşta kaybolmadan kimliğim
Sorgusuz
Sualsiz
Çocuk gibi yeniden bas beni bağrına..










nagihan