Öylesine...Bir türkünün kalbinden şehrime düşen hüzün ’Gönül yarası’ na eş sızılarla dillenir Son şubat yangınıyla dağları sarsan közün Ne kahrı unutulur ne ateşi küllenir Geçmişin gölgesinde hayal edip âtiyi Umuda yenik düşse dimağımız bir anlık Yaşanıldı sanılan yıllar olmuşken zâyi Mumla aydınlanır mı bu devasa karanlık Elimize uzanan elleri tutmak için Attığımız adımlar çekildikçe girdaba Sorular muallakta ne neden nasıl niçin Hırsın galebesinde hebâ olur her çaba Tırmansak bulutlara mavinin özlemiyle Şimdi gök daha kızıl daha aç cana toprak Beyaz griye çalmış bütün renklerde hile İtidal yok zeminde ya çamur veya kurak Bir şiir ölçeğinde darmadağın duygular Söylenmeyen sözlerin üstüne olur perde Zaman akim bir ömrün enkazını sorgular Nevbahar iklimlerin sona erdiği yerde .... |
Sevgiyle selamla.