DÖKÜLSÜN
DÖKÜLSÜN
Sevgiye ihanet eden birinin Saçları ağarsın beli bükülsün Kıymet bilmez ise zergar zerin’in Yürekten Cevheri kârı dökülsün Bırakıp gidersen başka birine Birini seversen koyma yerime Geçmişin külünü sakla derine Yürekte yangını koru dökülsün Alırsan yüreğe saklı birini Koruyup kolla sen onun yerini Yok saysa emeği alın terini Yürekte saklanan sırrı dökülsün Kor olup yaksa da tüm bedenini Anla seveni sen anla gideni Sorgula bir daha n’olur kendini Sevmeyeni dalda bar’ı dökülsün Yürekte her daim ben de enderdin Zorladın zorladın beni gönderdin Bilemedim benimle nedir ki derdin Derdini anlat ki irin sökülsün Helallik almadan çekip de gittin Ne ettiysen inan kendine ettin Zamanlı zamansız sen bende bittin Görmeyen gözlerin feri dökülsün Daha bedduamla tanışmadın sen Sana beddua etmedim ki ben Beddua edecek taşımam bir gen Edenin gözlerden yaşı dökülsün Unutma ki beddua saklıdır bende Kusur arıyorsan ara kendinde Kusurum yok benim Tanrı indinde Diyenin ahlakı arı dökülsün Yolun açık olsun git güle güle Nedendir niçindir getirme dile Varsay ki bu aşkta ben yaptım hile Kirli çamaşırlar suya dökülsün Yıkarak geçmişi tekrar gülelim Sen bende ben sende haddi bilelim Her şeye rağmen biz mutlu olalım Göklerden mutluluk bize dökülsün Gel artık geçmişi hiç sormayalım Sevgiyi zehirle hiç karmayalım Söylemle sözcükle biz vurmayalım Dürüstçe sözcükler söze dökülsün Efkan ÖTGÜN |