Tekildir imlecim imlam da hatalıdır bir harf ihlali ile sevdalandığım kaderim kederle yer değiştiren bir iklime meylettiğim aşkın da baharında açmayı umduğum kadar güneşin ve aşkın kızıyım ben hali hazırsa saklı bir tutam umut ve neşrinde sözcüklerin ufkuna tutulduğumdur aşk bazen cengâver bir savaşçı bazen yetemediğim yer gök dolu iken onca hurafeyle beklemeye aldığım mutluğunun g/izini sürdüğüm yetim yüreğimle…

Bir düş olabilirim belki de düşesi günün
Gömülü olduğum bir batında toprağa ektiğim
Ve göğe savurduğum nidalarım
Ve ekin misali serptiğim sözcüklerim

Kalemin uğruna inandığım kadar
İman gücümden doğandır yalnızlığım
Ve satırlarım debelendiğim
Aşkı yokuşunda tepe taklak
Rüzgârın b/atılı
Aşkın reçinesi
Yalnızlığın soluk rengi
Tükenmiş nefesinde saklı

Bir nidayım ben şehre sevdalı
Şiirin güncesi
Üzerime giyindiğim öğrenci cübbem
Yerleri süpüren atlastan kaftanım
Tav olduğum gök kubbe
Asılı kaldığı kadar ruhumun
Tek çengelde saklı koca zümre

Hani, hani, yetemediğim
Hani, hani, sözümü geçiremediğim
Özümde saklı bunca nükte

İhlal edilmiş sınırlarım çizili kaldığım
Devasa bir anahtarım
Lakin sandığım kilitli
Yüreğim de
Nedamet unsuru iken bir imgeden
Doğup tartaklandığım kadar şu yerkürede asılı
Bir noktayım tek lüksümse sadece sevgi
İmha edemediğim zalimin kin dolu küfesi

Batılı gecenin
Bağrı yanık sözcüklerin efkârına asılı
Şerh düşülesi bir fısıltı
Yüreğin yongası
Şiir ve şehir ve yangın ötesi
Uçuşan tek kıvılcımla boyut değiştirdiğim

Kukuletası kayıp
Sözcükleri nasip bildiğim
Naralar atan bir şehir kabadayısı
Oysaki çocuk kimliğimde saklı
Yalnızlığın doğası
Pembeleşen yanaklarımda saklı tek bir gülümseme
Irkım da neslim de
Ansızın bombardımana tutulan yürek ikliminde
Konuşlu nice gülüm/seme

Teğet geçtiğim her hüzün her acı
Büyüyen açısı belki de
İhya edilesi her gün girdiğim her gönül
Kayıp bir nota gibi dizildiğim peşi sıra
Aşkın nakkaşı kalemin dinmeyen esintisi
Ve de tükenmeyen diviti
Ansızın solmaya yüz tutmuş bir günde bir iklimde
Açmayacağımın da garantisidir

Hem goncam hem yüreğim
Nesri ömrün
Neslinin de son örneği
Zaferimdir aşk ve hüzün
Kayıtsız şartsız yakın durduğum ölüm
Gün geceye sevdalı
Gece ise şiire
Bense şiirlerle hemhal
Kendi yağında kavrulan bir tütsü gibi
Koktuğu miski amber yüreğin güftesi
Kim bilir daha kaç şiir yazılası
Rücu ettiğim kadar kendime

Rengimle şerh düştüğüm karanlığın
Hem yıldızı hem gülü
Bir şevkse yazmak
Kalemin söküklerinde saklı o gülüşü
Asla da sonlandıramayacak hiç kimse…