1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
479
Okunma
lalettayin bir gün
arabalar geçiyor lakırtılı
bir yel tutturuyor saçlarına doğru
bir kedi tırmanıyor gövdesine ağacın
gökyüzü karışıyor renkten renge
yine de imkânsız biliyorum vuslatın
ve ben
ben ki bir deli dilhun
daha az gülüyorum artık
daha az konuşuyorum
farkındalar mı bilmiyorum
daha az yaşıyorum
o yer, mehlikâm
beni içine attığın o yeis
payidar olacakmış meğer
bunca beslediğim beyhude his
vaveylam duyulmaz yokluğundan sessiz
mukavemet ne mümkün kalacaksam sensiz
gökçen
5.0
100% (6)
Cevap Yaz
