Yitik - 54gula(ğı)ma ğeldi “candırma bizikinnere bek ezziyet etmiş” Hasan Ağamınan, Üseyin Agamı da ğarağola çekmiş bereket Depeli Memet şikatından caymış da? bakdım biğün bizikinner, Akçovadan okarıya ğelip ğeli(r)ller yüz dönümde maada günnerdir açız, birbirimizden başga i(n)san görmemişiyiz bağırıyon ga(y)ri “Üseynaaa!!!, buradayın Hasanaaa!!!” el etdim, seğirtdim mardım yannarına! kendimden geşdim atıldım ğetdim geri ğelesiya . elimden ne ğeli(r)di bişiy gelmezdi, bişiy de gelmedi zati yannış etdiğimi bile bile, göz göre-ğöre olmasa eyiydi gader helbetde emme, oldu bi kere.. elden ne ğeli(r) hala utanırın, heş anaman bizi(m)kinin yüzüne bakaman demek kiyne gaderimiz böyle olmayaydı eyiydi emme oldu bi kere . hinci “hu” desem, geşdi-ğetdi elden ne ğeli(r) ne o-zman, ne de hu an da oldu, eğerine aklımdan yannış bişiy geşdiyse; namerd olayın, köpeğ olu(r) ürerin Allah beni topra(ğı)na gabil etmesin.. Peygamberin şafatını görmeyeyin evlatlarımın hayrını ğörmeyen pişmanın nadimin . senin annaca(ğı)n şeytana uyduk emme o ğüne gadak zerre mıkdar aklımdan geşdiyse, yohut ki taha sonura da, ıcıcık bi feylim bozulduysa bi gasdım marısa, olduysa iki ğözüm birden öğüme aksın namerd olayın, el içine çıkmak nasip olmasın . uyduk şeytana, Allah şaşırtmasın seytannarım Hasoyunan Hüso! “Bizim Avrat” ayları ğeç yıllar sonura bile avratlık-mavratlık pesso hinci deği(l) de o zaman bile sorsan içimden geçeni hâlâ taha bin pişmanın hele de Elif’e yazzığ etdim yeminne(n) . de(y)zem olması bi yana, bunun bobası, anası-gardaşları neye dersen benim de gardaşlarım marıdı.. eve ğeldik, dedem neşeli görsen bi! ne ben ırazıyın, ne anam gayıl gelde işin işinden sıyrıl, Ismayıl . zati(en) düğün-müğün hakgetire.. bi Guran okudduk köyde adet yerini bulsun deye gonu-ğonşu bile gelmedi sayılı(r) hiş kimse hatır gönül dinnemedi Haso, Hüso, bi kaş da akraba o ğada(r) bi Allahın gulu ğelmedi bizim evden gelin çıkdı bizim eve gelin girdi Teslime . olmadı emme olduk getdik işdehe.. gaderimiz, alnımızın yazısı yazımız böyleymiş demek kine, ha şükür emrine.. . nasibimiş, ga(y)ri “bu”nnan olduk ğetdik emme bi taha da bana “gardaşım” deyen de(y)zelerimin ellerini öpemedik benim ne günahım mar dezelerimin ne güna(hı) var anam bek öğserdi dezelerimi, adlarını ansalar ağlardı biğün horata etdim “dezem bayramda seni gelsin demiş” hankısı bile demedi “ah keşge, ayaklarına ğapanmamıyın” dedi “hankısı demiş” dedim “hankısı olu(r)sa ossun len yavrım” “onnar benim böyüğüm, anam sayılıllar” dedi horata edeyin derkene benim anama ettiğim kötünnük ba(ğ)rımı deldi . oyusa anamın ne suçu-güna(hı) varıdı, gardaşlarına hasiret getdi zavallı annaç annaca gelmediler bi taha ne cenazede, ne düğünde-ne bayramlarda . “ne ölüme, ne ölüsüne” deyesiymiş Haçça dezem, Aşa dezeme “ne ölüme ne ölüsüne” demiş Aşa dezemde o ğünden sonura gapı dışarı çıkmamış ikisi de ikisi de selem mermediler anama da Haçca dezemin ne güna(hı) varıdı acaba Aşa dezemin de anamın ne güna(hı) obalı varısa bek mutuydular birbirlerine günah da benim, obal da . |
Emeğine yüreğine sağlık
____________________________Selamlar