Işık
Asya Kiraz Özdemir’ e ithafen
(Tutunacak elim olduğun için teşekkür ederim.) yalnızken kimi ararsa oymuş insanın en yakını hayatın film şeridi gibi geçermiş gözünün önünden varmış bu lafın da doğruluk payı ağlamaya hali olmazmış insanın bazen gözlerini kaçırır, saklanırmış yaralar deşilirmiş en derinden ve yine en derinden gelirmiş kalp ağrısı kan rengi bir karanlıktayım bugün hiç yıldız yok boşluğumda, ışık bir el ararmış insan son anına kadar tutunmaya layık dün neredeysem yarın da orada olacağım ne bir geri ne bir ileri güneşin fısıltısına hasret kalacağım belki bilemem cevap o kaçtığım yerde saklı gökçen |
Sevgimizle .