Yasin i şerif...
D’okunduğum yerde ölmüşüm
Bu ne dildir akar gönlü derin lafızlara Sordum bir bilmeceye Kaç haşmetli duadır Seni sen de soran Tepemde öter kumru sözcükler Dedesine en çok midesine inen Ağzı yanık kağıtları Bağcıklı bohçalarla bağlı Nesine yanar gözlerim bilinmez Bulutları izlerken Güneşe teslim miyim? bir seni y/ad ederken gönlügâhım D’okunduğum yerde ölmüşüm Annesine nağme iken mezar başındayım Gözleri buğultulu bir rağmet ile Gülistanım Babasına iken yönler Suçum ney’di Ölüp dirilmek gibi bir ruha üflerken beni Makberistanım üşür kelamı Allah iken Bir tesbih çeker gibi Günümü onu tanırken anladım diyen bir ses ki ufka çıkar Arapça sevdim seni en çok Ehl â bediş... Gezgin imgeler .. |