Bu sabah bir kadın geçti sokaktan
Yollar çisil çisil yağmurları içmişti
Kimbilir nerden ne zaman ?
Hangi kudret , hayattan
Ona bir rol biçmişti .


Bu sabah bir kadın geçti sokaktan
Sevilen mi ? seven mi ? sevilecek mi ?
Uzak diyarlardan gelen yok
Yolcular son azıklarını bitirmiş bilirim
Rüzgâr böyle amansız estikçe
Toprak tohumlara mı küstün ?
Fidanlar devrilecek mi ?
Bahar gelmiş yaz gelmiş ne çıkar
Bu kadının bağrında semizlenip
Cihan devleti büyüten
Koca çınarlar dirilecek mi ?

Bu sabah bir kadın geçti sokaktan
Dört nala akıncılar gördüm
Şahin bakışlı civanmert yiğitler
Vatanın bağrından kan damladıkça
Ebrehe misali ordular saldırsın
Ta dağlara çekilmiş insanlar
Bir bayrak nefes aldıkça
Duman tüttürdükçe kızıl evler
Birgün yiğitler gaipten gelerek vatan için
İman için can verecekler.

Bu sabah bir kadın geçti sokaktan
Yürüdü ağır ağır adımlarla mevsimlerin peşinden
Gideceğin yerden getir bize
Bizi biz yapanları
Nene Hatun’u ! Kara Fatma’yı ! Şerife Bacı’yı !
Çocuklar kahraman anaların
Terbiyesiyle adamlaşır
Hangi adam kılıcının gölgesinde
Vatan yetiştirebilir ?
Kim ufuktan getirebilir mazimizi ?
Sen ! Sen ! Sadece sen .

Bir sabah o kadın geçmedi sokaktan
Gelir mi ? Gelmez mi ? Bilinmez
Şehirler , evler kifayetsiz bacım
Öyle nakışladın ki şanını göklere
Diller anmasada
İnsanlar unutsada
Yüce Kader’in imzasındasın
Silinmez
Artık dönsen de olur
Dönmesen de
Sevilsen de olur
Sevilmesen de .



kılıç.a.gazioğlu