Boynu bükülüyor dalda yaprağın
Çiçek soluyor
Sular üşüyor
Karnı genişliyor kara toprağın ;
Her şey yavaş yavaş ölüyor Anne!


Yeni filizleri mahzun dalların
Tohum çatlıyor
Toprak ağlıyor
Susuyor türküsü yavru kuşların;
Bütün anneleri ölüyor Anne!

Ne zaman geçerken dursam eşik de
Rüzgar esiyor
Yangın büyüyor
Aklım kucağında gönlüm beşik de;
Hatıralar bir bir ölüyor Anne !

Sarı yazılıyor adı renklerin
Bütünü yorgun
Yeşili solgun
Kurulup bozulan süslü denklerin;
İsyanın da renkler ölüyor Anne

Geçtiğin yollardan geçip gelsem de
Sancılı başım
Kanlı gözyaşım
Gönlüm on sekizdir yemin etsem de;
Bedenim elimde
Ve göz göre göre ölüyor Anne !

Söyle ninnini de sol göğsüm ıslat
Bu hasret gülsün
Masallar sussun
Sen bana bu defa hazanı anlat;
Galiba sonbahar da yavaş yavaş,
Bu deli oğlunda ölüyor anne!


toynak