AĞLAMIYORUM
Bakma yutkunurken titrediğime
Büyümüş gibi yapıyorum, ağlamıyorum… Çünkü sadece çocuklar ağlarmış Çıplak bedenlerini “yetimlik” urbası sarıp sarmaladığında, Annesi “öksüzlük” sütüyle beslediğinde, Her gece bez bebek yerine yalnızlığına sarılıp yattığında, Çocuklar ağlarmış öyle diyorlar… Bakma dudaklarımı ısırdığıma Büyümüş gibi yapıyorum, ağlamıyorum… Çünkü sadece çocuklar ağlarmış Isdırabın bin bir türlüsüne duçar Dünya haritasına dönmüş bedenleriyle Elde kılıç meydan okurmuş hayata. Acizlikleri şamar olup patlayınca, Masum çocuk yanaklarında, Çocuklar ağlarmış öyle diyorlar… Bakma öyle durup durup hıçkırdığıma Büyümüş gibi yapıyorum, ağlamıyorum… Çünkü sadece çocuklar ağlarmış Acımasız hayat medresesinde Delirmeden yaşamayı öğrendim Mecnun elimden aldı diplomasını Leyla mı? Sadece bahanesi Düşüp te dizleri kanadığında Çocuklar ağlarmış öyle diyorlar… Bakma olur olmaz bağırdığıma Büyümüş gibi yapıyorum, ağlamıyorum… Çünkü sadece çocuklar ağlarmış Bir de öfkelendiğinde gökyüzü Ah!... Onun kadar bile özgür değilim Ne zaman gözlerim dolacak olsa Kanımı içime akıtıyorum Büyümüş gibi yapıyorum, ağlamıyorum… Çekilin önümden Allah aşkına! Küçülüp çocuk olmak istiyorum... AYŞELİ POLAT |