Nefse kurulmuş pusu, İblis’e can korkusu
Emr-i ilâhidendir, menbaı haşyetullah
Yürekte mevcut ise mes’uliyet duygusu
Semâvat ve arzdaki her şey emanetullah

"Hepiniz çobansınız" buyurur kavl-i Resûl
Çobansan, güttüğünden mes’ulsün, budur usûl
Evliyaullah der ki, "Olmaz usulsüz vüsul"
Hakkın nizamı budur, böyledir sünnetullah

Amir isen mes’ulsün, emrindeki memurdan
Âbid-i hüşyâr ol ki, kurtulasın dumurdan
Ülfet gaflet vermesin, ayrılma bu şuurdan
Yoksa gideceğin yer, nârdır hafazanallah

Erkek isen mes’ulsün, evlâdından, eşinden
Şeytana pirim verip gitmesinler peşinden
Yakıtı insan ve taş, cehennem ateşinden
Korumazsan ehlini, hesap zor maâzallah

Kolay değildir elbet, yüreğine nâr gelir
Cenderededir ruhun, koca dünya dar gelir
Gülmek sana haramdır, dâim âhüzâr gelir
Hesap endişesiyle titrersin ömrübillah

Mes’uliyet, Resûl’ü yaşlandıran duygudur
Ümmeti için dua ettiren duygu, budur
Ol Nebi’nin ümmete düşkünlüğü doğrudur
Vefasızlık edenler, ziyandadırlar billah

"Kün" emriyle ram olmuş, kâinata nazar et
Ağlatma asumanı, incitmekten hazer et
Emmâre olan nefse, iki cihânı dar et
Bununla emrolundu, bil cümle ibâdullah

Mes’uliyetten yanar kalbi, şems-i tâbânın
Şûlesinden bir hüzme, nehârıdır cihânın
Tutulduğunda kamer, kalmaz akl-ü izânın
Teaccüp ile döner dünya, der "sübhânallah"

Nücûm arzın kandili, leylin bağrını delen
Yağmur, tevazusuyla bulutlara yükselen
"EKBER"i tâlim için celal vasfıyla gelen
Ra’d ve berk haykırıyor "Lâ ilâhe illallah"

Tavuk yumurta ile, arı bal ile mes’ul
Elsiz bir böcek ile, en güzel libas mâmul
Nebâtat ve hayvânat, sanki meta-ı mebzûl
Kâinattan ibret al,her şey fisebilillah

İnsan-ı kâmil isen, mes’ulsün mahlûkattan
Rıza istersen sakın, tefritten ve ifrattan
Vasat ümmet olmayı tâlim eyle ecdattan
Esfel-i sâfilinde olunmaz veliyullah
Ahsen-i takvim üzre kılsin Hazreti Allah

AYŞELİ POLAT