ESKİMİŞ EKSİLMİŞİZ
ESKİMİŞ EKSİLMİŞİZ
Biz sevdik seveli meğer ne kadar eskimiş ne kadar eksilmişiz birbirimizden öyle ağır bir enkaza dönüşmüş ki yüreklerimiz istemsizce altında kalıvermiş ölümü istercesine özlemişiz farkında mısın biz ne kadar çığlık atsak ne kadar feryat etsek duyan yok içselleştirilmiş zılgıtlarımızı gel de boşuna tüketmeyelim nefesimizi ahrazlığı şiar edinmiş sevgi yoksunu insanlık duymaz görmez anlamaz sesimi duyan yok mu diye yırtınsak kimsenin umurunda olmaz çığlıklarımız varsın olsun biz yine de aşk uğruna serelim onurumuzu ayaklar altına yorumlayarak aşkı kendilerince varsın yaftalasınlar varsın saf desinler biz yine de zamansız gelen sultanın tac’ına kürfredelim ve sevmeye devam edelim olur da zaptiyelere yakalanırsak sen kirpiklerini parmaklık say ben aşka inandıysam gözbebeklerimde bulut olur yağarak söndürürüm kalbinde çıkardığım yangınları yeniden yeşertirim aşka dair umutları Efkan ÖTGÜN |
Çok güzel harika bir siir.
Kutlarım sizi yürekten değerli dost.
Yüreğinize emeğinize gönlünüze sağlık.
Selamlar.