MARAŞ’A MEKTUP

Ey Koca Maraş, ey kadim şehir!
Nice badireler atlattın sen
Bunu da atlatacaksın evvel ahir
Yeter yalpalandığın aylardır
Yakışır mı serhoşluk sana
Söyle kaç duble yol devirdin
Artık kalksana….

Sen ki Kurtuluş Savaşında
Geçit vermedin İngilize, Faransız’a
Sen ki indirtmedin bayrağını burcundan
El açmadın muhanete ölsen de acından

Söyle sen değil miydin Ermeni patırtısını durduran
Bacılarıma sataşan
Fransız askerini alnından vurduran
Bir Cuma hutbesinde, Ulu Camii’nde
Söyle kimdi istiklâl hayalleri kurduran?

Şimdi
Yaralı bir arslan gibi uzanmış
Çakalların üşüşmesini mi bekliyorsun
Ne bu yıkılmışlık ey Koca şehir
Niçin hala emekliyorsun?

Say ki; Mikail , gök kubbende
Yekinmeni bekliyor rızık dağıtmak için
Niçin kımıldamıyorsun ey kahraman kentim?
Söyle bu sessizlik niçin?

Bahtına ağlaman için takılmadı bu istiklâl madalyası döşüne
Uyandır gafletten efradını ey kadim şehir
Besmeleyle başlasınlar işine!

Gene eskisi gibi
Bakırcılar çarşısından çekiç sesleri duyulsun
Yemeniciler gönlerini diksin,
Demiciler işe koyulsun
Baharat kokuları saçılsın Çarşıbaşı’ndan
Ve yine çocuk bıcırtıları duyulsun Abarabaşı’ndan

Niçin mahsun gözlerin
Söyle bu derin sükut niye?
Kemikleri sızlamaz mı Davulcu Halil Ağa’nın
Mahşerde hangi yüzle bakarız Sütçü İmam’a, Çakmakçı Sait’e, Arslan Bey’e ?

Ah benim Kara Maraş’ım
Ah benim aziz kentim
Otuz senedir burnumda tüten
Tarih kokulu bahtsız memleketim.
Nice hatıralarım gizli bağrında
Her köşesine fidan diken anamın parmak izleri var Ahır Dağı’nda.

Hangi yanın daha çok acıyor şimdi
Söyle kaç böğründen yara aldın
Terk edilmiş diyorlar senin için
Yoksa ondan mı dertlere kaldın?

Duydum Bahtiyar Yokuşu’nun hüzün kaplamış yüzünü
Sahi toprak mı doldurdu
Tam bir asırdır göğsünde top mermisi taşıyan
Şeyh Camiinin mübarek gözünü?

Ahh nazlı Maraş’ım nedir bu hazin velvele?
Taş üstünde taş bırakmamış sende apansız kopan zelzele

Varsam da çıksam şimdi kalenin burçlarına
Bir uçtan bir uca eylesem nazar
Nasıl dayanır bu can?
Kanayan sinende binlerce mezar!

Hani asırlardır dimdik duran Arasa Camii, hani Kıbrıs Meydanı
Hani Dulkadiroğlu’mdaki örtmeli evler,
Söyle nerede tarihî hamamları, hanı

Burnu havada, yeni yetme binalar da yıkılmış heyhat!
Gene ne varsa eski topraklarda var
Gecekondular sapasağlam duruyorlarmış
Yeni yetmelere inat!

Nice turnalar uçardı göğünde aklı, karalı
Nice sığırcıklar geçerdi katar katar sıralı
Oysa bülbüller figan ediyor şimdi
Bütün kırlangıçlar yaralı
Lal olmuş garbi yeli, yas tutar Kanlı Dere
Yıkılmış Kayabaşı’m; Divanlı’dan Bahçelievler’e

Camiler minaresiz, hastaneler hasta şimdi
Çoğu okullar yaralı, çocuklar yasta şimdi
Öyle kara geceydi ki altı Şubat gecesi
Kaç evi mezar etti, gömüldü on binlercesi

Ey koca Maraş, ey kadim şehir!
Nice badireler atlattın sen!
Bunu da atlatacaksın evvel ahir.
Yeter sallandığın aylardır,
Yakışmıyor serhoşluk sana
Yıkılmadan yekinilmezmiş derler,
Hâlâ ne duruyorsun
Artık kalksana!

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ