ÖZLEM MAHKUMU
ÖZLEM MAHKUMU
Gittin gideli özlem yüklü sözcükler dökülür dilimden ritimsiz kalır göğüs kafesim ve ölü kuşlar düşer göz bebeklerimden gün geceye dönmesin bir neşter çekilir ki sızlatır şah damarı yüregimin bir buhran bir kaos başlar içimde yalnızlığıma meydan okuyan ben o anda mutluluğuna yıldızlar yağdırırım sessiz ol yalnızlığım karşı atak başladı duyuluyor hasretin zincir sesleri duvarda asılı saatimin tiktakları ardı ardına bombalar yüreğimi tam da korkunun ecele faydası yok dediğim bir anda yine özlemler yağmalar sol yanımı ey yeri göğü yaratan Tanrım ey aşkı kor gibi yüreklere yağdıran tanrım andıkça adını sevgilimin estir rüzgârlarını salayım hasretimi varsın benden önce visal kokusunu götürsün ona ya da o gelsin gelsin de bitirsin bendeki bu özlemi bu ayrılığı ben mağlubiyeti kabullendim düşeceksem özleme esir gelsin de öğretsin ruhumda işkenceye katlanmayı Tanrım ümit şairin aşkta ekmeğidir kuvuşturmayacaksan bizi sona ermeyecekse bu özlem tek dileğim ateşe atta yak beni ateşin arındırdığı benliğimle seveyim onu Efkan ÖTGÜN |