Öyle çok şey birikmiş ki içimde
Bir bir geçiyor mazi gözlerimin önünden
Hani derler ya tıpkı bir film şeridi gibi
Yarım kalmış tüm hayallerim
Boğazıma yumru yumru dizilmiş heveslerim
Söylemeden yarım kalmış cümlelerim
Gözümde akamadan kurumuş yaşlarım
Yüreğimde yetişemediğim telaşlarım var
Yarım kalan herşeyin özleminden geliyorum
Bir hayli yorgun bir hayli bitkinim şimdilerde
Sulamayı unuttup soldurduğum sardunyam
Sırf güneşte unuttuğumdan solan gölge fesleğenim
Oysa ne çok seviyordum çiçeklerimi
Balkonumun bir köşesinde kaldılar şimdi
Tıpkı kırık kalple bir köşede kalan ben gibi
Kırık dökük yarım yamalak bir umuda tutunuyorum şimdilerde
Yosun tutmuş ızdırabın duvarlarında
Nefsim ve nefesim buz kesmiş sabah ezanlarında
Her mevsimin ayrı tadı yok artık
Her mevsim zemheri her mevsim hüzün yüklü
Hazanın gülleri de solmuş gönül bağımda
Kar altından umut veren kardelenler yok artık
Ne kadar sarılsa da kollarım
En sağlam yerinden kopuyor hayat bağlarım
Izdırap denizinde batmış hüznün tüm gemileri
Belki de kaybolup bu meçhul de acının tam ortasına demir atma vakti.....
Ne kadar tam olsam da; bir yanım eksik bir yanım yarım şimdi
Gel de tamamlansın diğer yarım..