Yine aynı yerde buldum kendimi
Aynı yer başka zaman
Senden sonra hep yalnızım burada
Bir daha hiç yan yana görmeyecek bu şehir bizi
Şarkıları birlikte dinleyemedik
Bağıra bağıra eşlik edemedik beraber
Hüzzam mı cüzzam mı bilmem ben sevdiğim
Son ses dinler son ses eşlik ederdim
Sende benimle birlikte söylerdin
Zaman mekân kavramı olmadı hiç bende
Sen yanımda olunca Dünya’nın merkezi sen olurdun her seferinde

İçince mi seni hatırlıyorum
Hatırlaçıkça mı içiyorum bilmiyorum
Ama kafam ne zaman güzel olsa aklımda hep seni buluyorum
Ne işin var yine kafam bu kadar güzel olmuşken
İçki masalarının konusu oldu bu sevda
Demiştim gidersen hepi topu birkaç kadeh fazla içer
Rakıma meze yaparım diye
Sana içilirde senle içilmez artık bu meret
Kan kırmızı bir şarap
Yâda
Süt beyazı bir rakı alır bende ki yerini

Sana bu aşk beni delirtir demiştim
Bak işte delirdim sevdiğim
Nerde olduğumu bilmez bir halde içiyorum
Saat zaman fark etmiyor artık
Sabahın beşi gecenin üçü
Yanımda sadece anılar
Aklımda güzel gözlerin
Masanın diğer ucunda hep senin hayalin
Öylece bitmeseydik yanımda olacaktın
Kıyamet gelmeden elameti gelirmiş
Hiç bir elamet yokken
İçimdeki bu kıyamette neyin nesi

Ayrılık kıyametten büyük mü böyle habersiz gelir
İçimim sokakları talan oluyor
Arnavut kaldırımları sökülmüş
Gözümün önündeki sır kepengi kırılmış
Bu nasıl bir isyandır sevdiğim
Düşmanına saldırıyorsun sanki
Neydi seni bu hâle koyan
Çok sevmem mi...
Korkma vazgeçtim senden benimle savaşın bitti
Kim kazandı kim kaybetti bir önemi kalmadı
Biz kaybettik iki yabancı kazandı
Dünya dediğin yer iki metre bir mezar
Ve inan hepsi bu kadar....