Yitik - 27
sıralı okunması gerek bir köy hikayesi
“-Alı dayım!.. tabi sen bilmen! aah gadın “bobayeğit” gara dayım habarı mı var olandan bitenden ter(h)is olunca barabar sen eller gibi manolyayı bazar arabasını bekleme! vesayıt dutma; dümdüz yoldan gelme de o sevincinen yayan-yapıldak düşüvü yollara Gursarı, Akdışar, Tokmacığa girmeden beri yandan Beldecik üsdünden gecenin bi behrinde enive(r) köye…. . bi ağşamüsdü ekmek yeyoduk köpek ürdü neyye hırlamadı deyoduk garayağız zıravıt gibi biri anama sarılıvidi anam sayıklayıp duruydu öyle “garadayım” deyip seğirtdim bende üstaya(ğa)gakdık evcek saykı ne varıdı sevincek! . “keşge esgerlikde galaydın ebem ardından yanaydın da!; bu hale şahit olmayaydın emme çare yok! elden ne ğeli(r) böyle olacak; takdiri ilahi ben de bunnarı ğördüm yaşadım” dura dura anlattı, kendinden geçti ikide bir yeniyle gözlerini sildi . “(v)merem oldu ğetdi, bobayeğit Alı Dayım ne zaman yadıma ğelse böyle a(ğ)ların(m)” … anam ıramatlıg ardından ağıtlar yakar sabah demezdi ağşam bilmezdi yatar gakar o Hacı Dedene ileniridi ebene “yerler yeyesice” derdi yer hankını yemedi” “…” “donuz mezerinde yatasıca” “…” “odu ocaa(ğı) kör galasıca” “…” “gahrolasıca, hortlayasıca” “…” “yerler yeyesice”, “…” “boynun altında galasıca” “…” “gönenmeyesice” “…” “gamyonnar altında ğalasıca” ! “kökü kökme(ği) zürrüyeti kesilesice” deye ebem gilde de bizim evdede bi taha yüzler gülmedi heş bi ğün eyi olmadı esginki ğibi . anan bobana da vardı emme.. adı “gellabam” galdı ğetdi, ah… ahh gözel Gellebamm” ! “dünnalar ğözeli” |