zahmet" varlığını hissedip; yokmuş gibi yaşayamam"" dedi kadın, bir kez daha sesini duyamayacağım, dalgalı gülüşün ardına, deniz vurmaya başladıkça, daha çok susacaktı... gece, gözlerinden yansıyordu, zifiri karanlığa, gitmek ve bitmet arasında; ıslanan duygularından kalmayan umutlarını uğurladı, ellerinde ki yokluğu, kalemine her anlatışında.. " istediği yerdeydi, ve haklı.."" rüzgarın tenime değmesi, zamanın kokusunu alıp gitmesinden, cok eski, o hatırlamaz; kimsesiz uykuları sahiplenirdik, uzak şehirleri, gelecek mevsimleri, renklerin sesini işitirdik, bir vakit nehrin suyuna fal açarken.. bu onun gidişi...; bitkin görünmek bu şiirin resmi, bu kez olmaz, sen demiyeceğim, sadece hoşçakal... " benim gerçeğim; senin yalanın olur "" dedi kadın, düşlerime kıştan kalma; toprağı serperken "" karan |
Bir hüzün hasadı
Bir yağmur kaçağı zaman
Toprak çizgileri şiir
Beğenimle
Selam ve saygılar
...