Kalbin gülle süslenmiş, ne muhteşem bir resim
Bu kadar uzak durma, sokul şöyle yanıma
Seviyorum diyorken, ulaşsın artık sesim
Antik güzelliğinle, can katarsın canıma

Muhabbete açım ben, bu kadarı yetmiyor
Yeter ki bir açılsın, anlat anlat bitmiyor
Yaşadığım her bir şey, hiç aklımdan gitmiyor
Ömür boyu renk kattın, unutulmaz anıma.

Utangaç duyguları, yüreğimde sakladım
Derdim kaleden büyük, azaltırken çokladım
Beklemediği anda, kapısını tıkladım
Dedim misafirim ol, gönlümdeki hanıma.

Özlem gidermek için, karşılıklı oturduk
Sohbeti koyuladık, nerelere getirdik
Alacak verecekti, borcu harcı bitirdik
Ben de seni dedin ya, onur kattın şanıma.

Ay parçası yüzünle, aklı baştan aldırdın
Taşınmaz yüküm vardı, omuzumdan kaldırdın
Gözlerim gözündeyken, hayallere daldırdın
Bir türlü bakamadım, sağım -solum önüme.

Düşündüm ki yarına, kim öle kimler kala?
İkimiz de girmiştik, parktaki güllü yola
Ele ele tutuşarak, yürüyorken kol kola
Göz ucuyla baksalar, dokunurdu kanıma.

Necati’m gün sayılı, giden bir daha gelmez
Sevenler anlar seni, anlamayan hiç bilmez
Ona en son değeri, vermekten geri kalmaz
Merak etme seninim, gelsem bile sonuma.

Necati OCAKCI
25.02.2023
ANTALYA