SARSINTIbu kaçıncı saymıyorum sarsıntılar bırakmıyor yokluyor geçiyor öyle alıştık ki direnmeyi bıraktık hiçbir renk gülmüyor kış güneşi çaresiz bütün çiçekler siyah boyalı gülen günler yok artık ölümcül soluklarla acı gözyaşıyla yaşamak Depremin uğultusu da dinmiyor dizlerim titrek gözlerim parça parça ve duygularım ateş tadında gövdemi yakıyor sarsıntı kömürleşeceğim ömrümce çıkmayacak kalp çarpıntıları dehşetin alaca karanlığı enkazın uykusu saçları ağartan korku. mustafa kaya 26/02/2023 |
*** SARSINTI*** şiirini, hüzünlenerek okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...