UYUŞTURUCU
Uyuşturucu
bir onulmaz dert bu tutuldum bir kere her gündüz her gece cehennem bir delice gidiş hayatta yalan bir geziş yürekler acısına uğradım içimin çırpınışlarını duydu bir derviş dipsiz bir cehennem uyuşturucu... kaybolmuştu aşkım sevinçlerim harman gibi savruluyordum kimi zaman viranelerin izbeliğinde kimi lüksün zenginliğin merkezinde uyuşturucu yemiş vücudum gözlerimi açtım uzandığım mezarlıktan her yanımı saran korku başka bir şey değil uyuşturucu... oysa insanın ruhu cennetlere endeksli Allah’ın nefesi... Mustafa KAYA 28.09.2005 |