ENKAZIN SESSİZLİĞİ
uçmuyor
özgür kuşlar bir ipe dizilmiş bakıyorlar şaşkınlık amaçsızlık kaybolmuş şehir enkazlara dönüşmüş solgun duruyor insanlar günün aydınlığı karanlık uzakta bir bulut şehri arıyor sokak cadde kaldırımlar insan yalnızlığı şafak söktü sökmedi saat üçü geçti sonrası tarifsiz sarsıntı gürültü homurtu beklenmedik andı adı deprem yer gök insan keskin çığlıklar gün boyu ağıtlar gece oldu geceler geçti toprağın göğün denizin rengi siyah derinlikti yeşil bahçeler mutlu evler çocukların yarınları hepsi karanlığa gömüldü hayatların yalnızlığı çoğaldı hiç dinmedi sessiz gözyaşları.. Mustafa kaya 25.02.2023 / Fethiye |