Deprem
Uyuyamıyorum...
Gecelerin artık bir huzuru yok. Aklımda, ölü toprağın altındaki kefensiz yatanlar. Bir günün sonrası olmayan umutlar. Enkaz altında bir fidan gibi. Tanrım ! Ne zormuş bir gecede susan bebeklerin sesi. Hayalleri yıkılmış insanların paramparça bedenleri. Ölümün ertelediği bizlerin yüzünde çaresizliğin resmi. Korkunun peşimize takıldığı, ölümün önümüzde beklediği.. Bir hayatın son evresi.. |
tebrikler ve saygılar sunuyorum...