Yitik - 2Şiirin hikayesini görmek için tıklayın çocuk yasta köyden ayrılan 40 yıl sonra
KİMİM VAR (sıralı okumanız önerilir) & -2- “-hadi İbirem bil bakalım emmini bilebilecen mi bakalım kim bu emmi” …? “-ben amcayı hiç görmedim ki! ” …….. “-ha gapbicik ha!? bizim köylü len..” !? “-essah bizim köylü o(ğ)lum! hakkaten, hee.. vallahi billahi” “-?” “-valla asdanım! horata deği(l) len! zayıf, yaşlı, kıravatlı misafir “-iyi de kırk senedir ben köye hiç gelmedim ki delikanlı nereden bilsin beni ben köyü, köylüyü unutmuşken” . “-ha gapberif ha! ben bile bilemedim töbossun yau! huncucuk çocuk nerden bilsin canım!” “-ta(h)min etsin bi bakalım” …….. “hık” demiş bobasının burnundan düşmüş “-babası?” “-yani bobasını bilmen de bakalım kimlere benzedecen?” ? “-delikanlı babamı nerden bilsin” “-bek yamandır bu, höyle bilmediği yokdur bunun” “-Bobuş Emminin o(ğ)lu’mun Osman Amca mı?” “-..ı ıhh” “-Hacı Mamıdın Memet”… “-Çil Murad”…. “-Feyzullahın Doğan”… “-Mükerrem”… “-Nazım”… “-Mustatdin” “-Mustatdin kim? ” “-gavıra getdi okumaya deye gediş o ğediş” “-demek onnar da gelmiyor yıllardır öyle ya” “-?” “-ama hâlâ esameleri okunuyor unutulmamışlar anılıyorlar baksana” “-?” “-benim esamem bile kalmamış adım bu delikanlının yanında anılmamış benim adımı bilmiyor” “-!” “-aaah ulan ahhh! ne günah işledik bilmem ki feleği baya, gücendirmişiyim belli değilse; … benimle ne alıp-veremediği var ki felek fırlatıp atmış bizi, gurbet ellere her birimizi bir yerlere, ?!! gerçi hangi kapıyı çalsak, olur “buyur” edenimiz ammaaa, illa ki birbirimiz… komşularım, hep akrabam, ne yana baksak hangi kapıyı çalsak gerçi kim var kim yok “benim” diyeceğim beni tanıyan yoktur sanırım ben de hiç birini tanımam kimdir akrabalarım, hısımlarım eşim-dostum, yeğenlerim akraba çocuklar bilmem yaşıyor mudur tanıyan tanıyanlar, tanıdıklar;? gelmedim-gelemedim, nasip olamdı bunca zaman! . işin aslı onlar da aramadılar, nerdedir-ne yapıyordur sormadılar arasalar, sorsalar, nerde bulacaklar ben de onları görmedim, yazık ki sahiplenemedim şimdi onlar bana sahip çıkmasalar çok görmem, gönül koymam hakkım olsa bile kırılmam darılmam ben başkaları gibi karşıdan geçene hay-huy edemem kimseye selam veremem arsızlık edemem borçluysam bakkalın önünden geçemem kim kimdir bilemem kendimi elin üstüne atamam benim olmayana el uzatamam . umarım bana kucak açarlar.. değilse ben kimseye el açamam halimi arz edemem, çok geç kaldım çok aç kaldım, açıkta kaldım şükür bir lokma çalmadım elin malına yan gözle bakmadım kimsenin ekmeğine mani olmadım.” . |