"BaBaM'a"Şiirin hikayesini görmek için tıklayın 1999 Marmara depremini bana telefonla haber veren babam
Yine büyük deprem oldu vatanımızda dualarını eksik etme Biliyorum sen cennettesin beni , bizi duyuyorsun ... Şimdi Sabahın erken saatlerinde Õlümüne yudumluyorum bir fincan kahveyi Gamzelerimde hüznün çilekeş damlaları Kılı kırk yaran hasretinle Sarılıyorum yokluğuna Yokluğun gittiğin on dört şubattan beri ölüme eş Aklıma İsmime methiyeler dizen babaannemi çok sevişin geliyor Bir de beni Buğulu satırların eşliğinde Burnumun direği sızlıyor Titrek parmaklarımla Can evinden vurulan kızın olarak yazıyorum bunu sana .... Gittiğin gün Öyle güzel hüzün seli aktı ki gözbebeklerimden Bütün ölümlüler kıskandı bizi Sensizliği hiç bu kadar yakından tatmamıştım Tanımadık bir yokoluşla Vura vura dövdüm döşümü Güya acıya mutluluk hormonlarımla karşı gelecektim Olmadı Ve hala dövüyorum bağrımdaki bitimsiz acıyı Tükenmiyor Gün geçtikçe güçleniyor Çok arıyorum saçlarımdaki kırgınlıklara iyi gelen şefkâtini Âhhh baba Bütün gemileri yakıp Çıkıp gelsen diyorum Geçmişin sis perdesi aralansa öpülesi ellerinde Karlı güneşler doğmasa şafağa sen kala Hep seni bekleyen iki belikli kız olsam Dindirsen hasretin s’ağır çığlıklarını Kızım deyip sarılsan Dursa zaman Öylece kalakalsak Siyah bir kuğunun Kırmızı gagasında yansa hüzün Denize savursa matemin küllerini gurbet rüzgarı Ölüm bizden ırak olsa Yaşamak hep senin kollarında can bulsa.... nagihan 14 Şubatı hiç sevmiyorum artık canım babam Mekanım Cennet olsun Kalbimdesin 14/02/2008 bizi bırakıp gittin ebediyete 😥😥 |
Gönülden tebrikler.
Babanızın mekanı cennet olsun inşallah..