Sen olsan
Yaşamaktan korkuyorum
nefes almaktan ya da adım atmaktan ya da dünyanın yükünü atamamaktan Anlasana yoksun’luk vuruyor beni dibe her gün körebe boğazımda bir el yutkunamıyorum kelimeleri öylece dağılıyor heryer harf izleri Uymuyor üstüme uymadı da yaşamak elbisesi hep eğreti hep yakışıksız hep fukara tipi iki yakası bir araya gelmeyen İstanbul gibiyim bir farkla alıp gitti bütün köprüleri sahibi Kayboldum kaçtığım kuyunun dibinde sen olsan ne yapardın harfsizliğimin sebebi? |