Yan... EBREHE!
Sen,
Savaşın bağrında bir ana… Garb’ın kollarında peydahlanan Bir sancı gözlerinde Kavimler göçer yüreğinden Baltalanmış ömrünün sınırında Bir adım ötesi ölüm Beri ki sen /Çekilmiş kılıçlar kınından Yağmalar geçmişi , geleceği... Ateşe yatmış gözlerinde kin Alır nişan/ Kaboralı botların yankısı sızlar teninde Ve Yıldızlar uçar kör kuyulardan Sen, Savaşın bağrında bir ana… Aymazlık uykusuna yatarken bedenin Biçare Çömez düşler büyütürsün yarınlara Sallanır beşiğindeki umudun Yüreğin tarazlanır Sözlerin suskun Tarihin sayfalarından Beklersin Ebabil Kuşu’nu Nafile Harlandıkça savaşın egosu Amaçsız neferlerin süngüsünde An be an Yıldızlar uçar kör kuyulardan Sen, Savaşın bağrında bir ana Ve Kalbinde aynı dua Açılır ellerin sessizce… Ölüme peşkeş çekilmiş nefeslerin çığlığında Sonsuza kadar Yan... EBREHE! Yasemin ELMAS |
Savaşın bağrında bir ana
Ve
Kalbinde aynı dua
Açılır ellerin sessizce…
Ölüme peşkeş çekilmiş nefeslerin çığlığında
Sonsuza kadar
Yan... EBREHE!
Anlatımı ve kurgusu güzel şiirdi usta kalemin susmasın
Emeğine yüreğine sağlık
________________________________Selamlar