Bir kelebeğin kanadında zaman... Kimi uzun, kimi kısa. Mutlu, huzurlu, aşk dolu... Ya da hüznün maskesini takınan...
Öyle bir an gelir ki Bulur seni... Sarar yaralarını, ilacındır zaman... Elleriyle temizler ot bürümüş yüreğini Ve eker yerine sevda tohumlarını, Kan kırmızı gelinciklerini...
Güldükçe dökülür dudaklarından Gül yaprakları... Ve çorak toprağını sular Sarısı, pembesi, beyazı, alı... Üşümüş avuçlarının sıcaklığında Bırakır nefesini, Bir alkım gibi sarar dört bir yanı...
Gün gelir, Değdikçe zamanın tenine dudakların... Yanar, kor olur, kanar acıların... Ve gülüşünün kahkahaya dönüştüğü an Gelir, ektiği gibi toplar çiçeklerini, Alır seni, Bırakır hayatın tozlu raflarına utanmadan, Bulduğu yere... ve unutur... Dostluğu riyakâr zaman...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Zamana Dair... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Zamana Dair... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Gün gelir, Değdikçe zamanın tenine dudakların... Yanar, kor olur, kanar acıların... Ve gülüşünün kahkahaya dönüştüğü an Gelir, ektiği gibi toplar çiçeklerini, Alır seni, Bırakır hayatın tozlu raflarına utanmadan, Bulduğu yere... ve unutur... Dostluğu riyakâr zaman...